Νένα Βενετσάνου «Σκληρές Βιολέτες»
Το FOUGARO ARTCENTER υποδέχεται για πρώτη φορά τη Νένα Βενετσάνου, που παρουσιάζει το Σάββατο 15 Νοεμβρίου τη νέα της δουλειά, με τίτλο «Σκληρές Βιολέτες».
Μελοποιώντας κείμενα γερμανόφωνων και Ελληνίδων ποιητριών του 20ού αιώνα, η καταξιωμένη ερμηνεύτρια και μουσικός αναδεικνύει γυναικείες ποιητικές φωνές που επέζησαν του Β ́ Παγκοσμίου πολέμου μετατρέποντας την καταστροφή σε λόγο υψηλής τέχνης και δύναμης.
Με λυρισμό, συγκίνηση και τη συνοδεία σπουδαίων μουσικών, η Νένα Βενετσάνου αποτίνει φόρο τιμής σε ποιήτριες που αντιστάθηκαν στη σιωπή, πίστεψαν στην ελπίδα και ύψωσαν την τέχνη τους απέναντι στη λήθη.
Οι «Σκληρές Βιολέτες» παρουσιάζονται μετά τη μεγάλη απήχηση του πρώτου κύκλου παραστάσεων που πραγματοποίησαν τον περασμένο χειμώνα, στο Θέατρο "Τρένο στο Ρούφ" στην Αθήνα.
Συντελεστές
Νένα Βενετσάνου φωνή
Γιώργος Τοσικιάν κλασική κιθάρα
Δημήτρης Παπαλάμπρου ηλεκτρική κιθάρα
Σόλης Μπαρκής κρουστά
μετάφραση ποιημάτων από τα γερμανικά: Ιωάννα Αβραμίδου
πρόγραμμα
Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2025 | 7μμ
Η παράσταση διαρκεί 90 λεπτά χωρίς διάλειμμα
είσοδος ελεύθερη
περιορισμένες θέσεις
κρατήσεις 27520 47300 | info@fougaro.gr
Μια ευγενική χορηγία του ΦΟΥΓΑΡΟΥ
Νένα Βενετσάνου
Η Νένα Βενετσάνου είναι ερμηνεύτρια και συνθέτρια, γεννημένη στην Αθήνα το 1955. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στη Γαλλία, ενώ παράλληλα μελέτησε τραγούδι. Η πρόσφατη δράση της περιλαμβάνει πολιτιστικές και πολιτικές δραστηριότητες υπέρ του αντιφασιστικού μετώπου και του φεμινιστικού κινήματος, ενώ έχει τιμηθεί με βραβεία για την προσφορά της στην τέχνη και την ειρήνη, όπως το βραβείο «Προσωπικότητες 2019-2020» από την Ακαδημία Ελληνικών Βραβείων Τέχνης και βραβείο από την Αντιπεριφέρεια Αττικής το 2023.
Σκληρές Βιολέτες
Μετά από τον εμβληματικό δίσκο του 1983 «Το Κουτί της Πανδώρας», ένα πλούσιο καλλιτεχνικό έργο για την διάδοση του Γυναικείου Λόγου σε ποίηση Ελληνίδων ποιητριών του Μεσοπολέμου, η Νένα Βενετσάνου επανέρχεται με μία νέα ανθολογία ποιημάτων των γερμανόφωνων ποιητριών Νέλλυ Ζακς, Μάσα Καλέκο, Ρόζε Αουσλέντερ, Έλζε-Λάσκερ Σούλερ, Έντίθ Σέντεργκραντ, Χάνα Άρεντ, Σιμόν Βέϊλ, Σάρα Κιρς, Ίλζε Άϊχιγκερ, που μελοποίησε στα ελληνικά.
Οι γερμανόφωνες αυτές ποιήτριες, έζησαν ως απάτριδες σε διάφορες χώρες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ξαναχτίζοντας τη σχέση τους με τον κόσμο μέσα από την ποίηση, σε πείσμα όσων πρότειναν τη σιωπή. Το έργο τους άνθισε σαν λουλούδι μέσα από τα ερείπια του πολέμου, δίνοντας Φωνή στο Άλαλο του βλέμματος, που διεισδύει σε ό, τι είναι εύθραυστο και που διερωτάται περισσότερο απ’ όσο απαντά.
Οικοδέσποινα αυτών των ποιητριών στην ελληνική γλώσσα είναι η ποίηση της Βικτωρίας Θεοδώρου, της Νίνας Ναχμία, της Γιοβάννας Καλπαξή και η
μαρτυρία από τα ναζιστικά στρατόπεδα της Μαρίας Τσισκάκη. Όσο κι αν έχει αποκατασταθεί η θέση των γυναικών στην Ευρώπη, δεν έχουν γίνει αρκετά για την αποδοχή της καλλιτεχνικής προσφοράς των γυναικών ποιητριών. Η ποίησή τους, μεμονωμένη ή διασκορπισμένη μέσα σε διάφορες συλλογές, χάνει το ειδικό της βάρος ως μία εικόνα της γυναικείας ταυτότητας, μέσα στον Ευρωπαϊκό Κόσμο της Λογοτεχνίας του 20ου Αιώνα.
Οι «Σκληρές Βιολέτες» δεν έχουν τίποτε να νοσταλγήσουν, τα ποιήματά τους πορεύονται μόνα τους στη σιωπή, όμως με την δύναμη του τραγουδιού επανέρχονται στη ζωή όλα τα αισθήματα που περιέχουν.
